.:قطعه ی بصیرت:.

بســــــم ربّ حیـــــــــــــــدر...

پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) فورا عده ای در قبیله بنی ساعده،سقیفه را تشکیل دادند و پس از بحث و جدل ها تصمیم گرفتند ابوبکر را یه عنوان خلیفه خود برگزینند.جمعیتی که در غدیر حضور داشتند و هم دیده اند و هم شنیده اند پیامبر اسلام امام علی را جانشین پس از خود معرفی کردند و خود آنها نیز با امیرالمومنین بیعت کرده بودند،این موضوع چه در منابع شیعی و چه در منابع اهل سنت نقل شده است،مگر اینکه عده ای از روی لجاجت آن را کتمان کنند!

ابوبکر خلیفه مسلمین انتخاب شده بود،اما اقدامات امیرالمومنین برای احقاق حق خود چه بوده است؟

عده ای کوردل میگویند حضرت پس از واقعه هیچ اقدامی نکرد اما حضرت به شدت پیگیر پس گفتن حق خود شده بودند و حتی شبانه به همراه خانم حضرت زهرا سلام الله علیها به خانه ی اصحاب پیامبر مراجعه میکردند برای پس گیری خلافت...

حضرت برای گرفتن حق خود راهی جز قیام نداشتند؛ولی ایشان ترجیح دادند که سکوت کنند تا اینکه پس از 25 سال بعد از خلیفه سوم مردم روی به امیرالمومنین آوردند.

در توضیحات کتاب دین و سیاست،ولایت فقیه،جمهوری اسلامی-انتشارات نهادرهبری دانشگاه ها-آمده است:

امام علی علیه السلام در نهج البلاغه به چند مورد از علل عدم قیام برای بازپس گیری حق خلافت خود اشاره میکند...

1.حفظ وحدت مسلمین :

«خدا را سوگند! اگر ترس از تفرقه میان مسلمانان و بازگشت کفر و نابودی دین نبود، با آنها به گونه ای دیگر برخورد میکردم» (نهج البلاغه،خطبه 119)

دشمنان خارجی و داخلی منتظر فرصتی بودند تا نهال نورسته اسلام را ازبین ببرند؛در چنین شرایطی اگر امام علی علیه السلام دست به شمشیر میبرد پایان آن چیزی جز از بین رفتن زحمات پیامبر نبود.

2.نبود یاور :

«فنظرتُ فاذا لیس لی معین الّا اهل بیتی»(نهج البلاغه،خطبه26)
"در کار خویش اندیشه کردم ، دیدم که یاران من منحصر به اهلبیت من بودند"

اقدام برای یک حرکت اجتماعی نیازمند شرایط مختلف است،حضرت بارها بزرگان را فرا خواندند،اما جز عده ای اندک دعوت را نپذیرفتند،از طرفی دیگر مردم حاضر به قبول درگیری و نزاع بین اصحاب پیامبر بعد از وفاتشان نبودند.

3.فرا رسیدن وقت لازم :
حضرت در پاسخ به ابوسفیان مبنی بر اقدام به بیعت و مخالفت عملی با خلیفه وقت فرمود :

«این مانند آب تلخ و لقمه ای است که در گلوی خورنده آن گیر میکند و مانند کسی است که میوه نارسی را میچیند...»(نهج البلاغه،خطبه 5)

ازین رو امام علی ع برای حفظ اسلام از احقاق حق خلافت خویش خودداری کرد تا ریشه های اسلام استحکام یابد و تا روزی که مردم به خانه ی حضرت هجوم آوردند و خواهان خلافت آن حضرت شدند،از خلافت ظاهری برکنار ماند.